"Jestem specjalistką od potraw, piosenek, żartów, absurdów i różnic polsko-włoskich - mówi Monika Mariotti. - Często na naszym koncercie Spaghetti Poloneze ludzie wychodzą z poprawionym humorem. Miałam zamiar zrobić włoski spektakl muzyczny, a wyszło mi remedium na podły dzień, na podły stan i chandrę. W sumie obecnie rezultat mojej pracy to polsko-włoski koncert standupowy".

Zapraszamy na włoskie show w polskim wydaniu! Artystce towarzyszy na scenie zespół muzyków, co wraz z żywiołowością Moniki tworzy atmosferę możliwą do uzyskania tylko na koncertach. Doświadczenia życiowe Moniki zaś sprawiają, że muzyczna opowieść o Włoszech jest oparta na solidnych obserwacjach i refleksjach, prowadzących do licznych porównań mieszkańców obu krajów. Część z nich zebraliśmy poniżej w postaci cytatów. Opowiada Monika Mariotti...

„Wolę polskie poczucie humoru. Jest odważniejsze, głębsze, abstrakcyjne. Uwielbiam je za to, że jest nieoczywiste. Umiecie żartować z kamienną twarzą, co jest jeszcze bardziej śmieszne. Jeśli porównać filmy Barei i włoskie komedie z tego samego okresu - te włoskie są bardzo śmieszne, ale głupkowate, a filmy Barei nie.

Włosi są leniwi, Polacy aktywni. Włoch jak tylko ma wolne — kładzie się plackiem; Polak jak ma wolne — wyjeżdża. Dla Polaka odpoczynek to spacer, zmiana trybu życia, a dla Włocha — sjesta. Pogoda we Włoszech skłania do lenistwa, pogoda w Polsce każe się hartować. Po 30 latach mieszkania tam, nie byłam tak silna jak teraz. To w Polsce nauczyłam się odpoczywać w ruchu. I kąpać w przeręblu!

We Włoszech podoba mi się to, że wspólnie siadamy do kolacji czy obiadu. Zwołuje się bliskich i wszyscy mają być przy stole o tej samej porze. W Polsce często widzę, jak ktoś otwiera sobie lodówkę, coś tam z niej wyjmie, zje na stojąco, albo idzie przed telewizor. W moich rodzinnych stronach to nie do pomyślenia.

Mówi się, że Polacy marudzą. Żebyście zobaczyli jak Włosi marudzą! Dla obcokrajowca typowy Włoch jest zawsze uśmiechnięty, swobodny, optymistycznie nastawiony. Tymczasem to bardzo nerwowa istota. Uśmiecha się, szybko przyjmuje cię do swojego grona, ale jeśli mu podpadniesz, równie szybko cię skreśli. W grono Polaków trudniej wejść, ale jak cię przyjmą, to zostajesz. Więcej przyjaciół mam wśród Polaków i są to ci sami ludzie od czasu, kiedy tu przyjechałam. To jest dla mnie prawdziwa przyjaźń. We Włoszech jest więcej teatru w kontaktach międzyludzkich, ale… ten uśmiech na dzień dobry Polakom też by się przydał. Chciałabym przekonać Polaków, którzy przyjdą na mój spektakl, że tu naprawdę jest dobrze. Kiedyś Polska, Rosja, Rumunia czy Bułgaria — dla Włocha to było wszystko jedno; ot, „blok wschodni”. Dziś już nie. Rzucają wszystko i przyjeżdżają do Polski zacząć od nowa — bo tu łatwiej rozkręcić biznes, życie jest tańsze, a ludzie solidniejsi. Włochów jest tu coraz więcej! Mam nadzieję, że i oni i Polacy zasmakują w „Spaghetti Poloneze”.

‍

SPAGHETTI POLONEZE

Reżyseria: Monika Mariotti i Artur Kot

Scenografia: Minimondo - Kamdi Sosnowska i Magdalena Niezgoda

Kostiumy: Tomasz Jacyków

Choreografia: Paweł Kamiński

Kierownictwo muzyczne i aranżacja: Michał Lamża

Światło: Artur Wytrykus

Projekcje: Artur Kot

Zespół:

Michał Lamża - fortepian

Wojciech Piotr Gumiński - kontrabas

‍

Monika Mariotti – włoska aktorka i piosenkarka o polskich korzeniach. Debiutowała w rzymskim Teatro India, ale przełomem w jej karierze okazał się przyjazd do Polski i rola Matki w obsypanym nagrodami spektaklu „Kompleks Portnoya” wg. Philipa Rotha w reżyserii Aleksandry Popławskiej i Adama Sajnuka (Teatr WARSawy). Dwa lata później zrealizowała swoje wielkie marzenie – zagrała legendarną wokalistkę Ninę Simone w muzycznym monodramie „Moja Nina” w reżyserii Adama Sajnuka (Teatr Syrena). Jest wziętą aktorką serialową – widzowie polubili jej komediowe emploi w takich produkcjach jak „Przepis na życie”, „Sama słodycz” czy „Nie rób scen” (TVN). Grała także w serialu „Druga szansa” u boku Małgorzaty Kożuchowskiej. Pasjonuje się dalekimi, samotnymi wyprawami, czemu dała wyraz w cyklu podróżniczym w Dzień Dobry TVN. Kocha taniec i jazdę konno po bezkresnych stepach. Jest poliglotką, mówi po polsku, włosku, angielsku, rosyjsku, francusku i niemiecku.

Premiera "Spaghetti Poloneze" odbyła się podczas międzynarodowego festiwalu monodramu United Solo Europe – to jedyna europejska odsłona największego na świecie festiwalu monodramu, który powstał w Nowym Jorku.

‍

‍